Je energie en wijsheid groeien in de beweging tussen ups en downs. Laat je niet vastzetten!

Heb jij ook vaak van die momenten meegemaakt waarvan je denkt: dit is zo bijzonder dat ik het wil koesteren! Ik ben zo blij dat ik deze zomer veel tijd kon doorbrengen met mijn gezin en vrienden, dat ik kon dansen en wandelen in de natuur, zwemmen in het meer, luisteren naar muziek, fantastische boeken lezen of gewoon genieten van de zalige vrolijkheid van vogelgezang in de schaduw van een oude boom. Het heeft me opgeladen en ik voel me dankbaar.

Of misschien wordt jij nog steeds gestuurd door de fantasie van “later als ik groot zal zijn dan…”? Bij mij begint het nu pas echt te dagen dat die later “nu” is en dat ik niet moet wachten tot ik eindelijk groot zal ZIJN. Toch niet "groot" zoals ik vanuit de “norm” of de kritische stemmen in mijn hoofd “groot zijn” definieer. En let op, dit groot ZIJN draait vooral rond het HEBBEN van: 

  • Een thuissituatie waarin alles (en iedereen) op wieltjes loopt

  • Een job die je geweldig graag en goed doet

  • Een bankrekening die je zorgeloos naar je pensioen doet uitkijken

  • Een vriendenkring waarbij je voor alles altijd terecht kan

  • Een agenda die rijk gevuld is met culturele activiteiten

  • En als je dan toch nog stress hebt, ga je daarmee op een geweldig verantwoorde manier mee om

  • Kortom: je leidt het leven zoals geserveerd in populaire media of voorgehouden door goeroes die je doen geloven dat er een makkelijk recept voor geluk bestaat :-)

Diep van binnen weet ik dat dit lijstje niet klopt en toch is er ook iets in mij dat zich voelt falen als ik er niet aan voldoe. En dat is nu net de uitdaging voor mij: dit niet enkel weten maar ook toelaten, mijn eigen waarheid en mijn eigen betekenisgeving ernstig nemen. Kortom, ik geef mezelf de ruimte om meer te navigeren op mijn innerlijk kompas en laat daarbij steeds meer “gedoe” achterwege. En dat voelt als vrijheid. ☺

 Ik verzet me steeds minder tegen het leven dat geen opwaartse curve volgt maar juist vol ups en dows zit. Het is net in deze bewegingen tussen ups en downs dat je energie en wijsheid opdoet! De uitdaging is niet om eerst alles wat in de weg zit op te ruimen en dan eens eindelijk dat gaan doen wat je wil doen. Neen! De uitdaging is om dat te doen wat je wil doen vanuit de wetenschap dat er altijd vanalles in de weg zal zitten, dat dit nu net het leven is.

Er bestaat geen shortcut naar een leven zonder verlies, zonder angst, zonder frustratie of machteloosheid, zonder uitstelgedrag, zonder tegenslagen, zonder geploeter of nodeloos gepieker.

Natuurlijk val je regelmatig maar dan leer je toch weer opstaan en gun je jezelf de tijd om je wonden te laten helen en soms helen die niet helemaal en zal er altijd iets pijn blijven doen. Diep vanbinnen weet ik dat dit de enige manier is waarop ik mezelf en het leven niet bedrieg.

En toch blijft ook het andere geluid lonken, als een soort sirenenzang die mij steeds opnieuw verleidt om mijn eigen koers te verlaten. Wanneer ik mij baseer op die ruisende stemmetjes in mijn hoofd of in de boekjes, dan schaam ik mij telkens wanneer ik val, of wanneer het leven mij een klap uitdeelt. Dan wil ik wegkruipen en angstig rondkijken in de hoop dat niemand het gezien heeft. Dan voel ik mij een heel klein mensje dat er maar niet in slaagt groot te worden en te leven zonder telkens dat vallen en weer opstaan. Hoe vaak denk jij dat het bij anderen beter en makkelijker lijkt te gaan dan bij jou? En wat is dan je volgende gedachte? Juist, je denkt waarschijnlijk ook heel even dat het wel aan jezelf zal liggen, dat er iets is waardoor het bij jou niet wil lukken.

 En dat klopt! Er is inderdaad iets waardoor het bij jou niet allemaal lukt! Dat maakt je juist tot mens! Het ligt niet aan jou dat het niet lukt en dat je je daardoor slecht voelt. Het ligt aan de anderen die je eveneens vaak vanuit schaamte voorspiegelen dat het bij hen wel vlekkeloos verloopt en hun eigen geploeter aan je oog en oor onttrekken.

Wanneer we ons in het leven spiegelen aan deze valse perfectie en deze perfectie als norm verinnerlijken, dan geven we ons eigen leiderschap uit handen.

We offeren dan onze “dierbare” vrijheid op en buigen voor het dictaat van de samenleving waar gelukkig zijn een consumptieproduct wordt dat nooit bevredigt en waar je altijd nog net een tikkeltje harder voor moet werken om het te bereiken. En dan belanden we in het hart van een paradox: als we de buitenwereld of andere mensen (soms in de vorm van roepende stemmetjes in ons hoofd) de macht geven om ons voor te houden hoe het is om “groot” te zijn, maken we onszelf juist ons klein.

Hoe vaak maak jij jezelf klein? Op welke manier geef jij je eigen leiderschap uit handen? Wanneer loochen jij je innerlijke wijsheid? Ik heb het geluk gehad dat ik momenten kon ervaren waarin ik mij diep verbonden voelde met anderen en waarin ik mezelf hardop deze vragen kon stellen. Ik kwam soms tot onthutsende vaststelling. Bvb hoe ik nog steeds kan lijden onder perfectionisme en haar uitstelgedrag. En dat lijden is geraffineerd, heeft een geweldig strategisch vermogen om mij te verleiden: in plaats van dat te doen wat ik erg graag wil doen maar waarvoor ik ook de angst en de onzekerheid heb te aanvaarden, gaat mijn uitstel-Veerle mij leiden langs comfortabele paden die mij de illusie geven van toch zinvol bezig te zijn:

  • Je moet eerst nog wat administratieve taken in orde brengen

  • Heb je de krant al gelezen want anders kan je straks niet meer meepraten

  • Heb je gezien hoe anderen dat doen, die kunnen dat veel beter dan jij

  • Voor je er aan begint zal je toch eerst nog een aantal andere vaardigheden moeten inoefenen, anders zal het resultaat niet optimaal zijn

  • Besef je wel dat je anderen hiermee zou kunnen kwetsen of jaloers maken, is dat wel ok?

  • Tussen droom en daad staan wetten in de weg en en praktische bezwaren…

En zo wordt “later als je groot zal zijn” steeds maar later en geef je steeds meer van je eigen en enige leven weg, zonder dat iemand daar gelukkig van wordt! Wanneer je dit wil vermijden, klik dan zeker op onderstaande links en verken de trajecten die je steunen in het volgen van je eigen pad op basis van je eigen wijsheid. 

PS: Maak van “later” een “nu” door CONCREET ACTIE TE ONDERNEMEN: Maak een afspraak voor een gratis afstemgesprek