Van ploeteren naar plezier of plezierig ploeteren, hoe doe je dat? Door in te zetten op je eigen ontwikkeling en je leiderschap! Voor mij zit eigen leiderschap vooral in het lef om sturing te geven aan je leven of werk vanuit wat er aan je trekt als je goed leert luisteren. Het gaat erom dat te doen waardoor je het gevoel krijgt een zinvol leven te leiden.
En het leven kan op verschillende manieren aan je trekken. Er zijn de omstandigheden en noodkreten vanuit je omgeving, er is de macht der gewoonte die ertoe leidt dat je zaken uitstelt die je eigenlijk wel erg graag doet (zoals het schrijven van een blog of nieuwsbrief), er is de verleiding om in te gaan op wat je ook wel van belang vindt (een gezellig koffietje met je buur of collega), er zijn de deadlines, de mail die beantwoord moet… Allemaal verzoekingen die zich als zeer aantrekkelijk of noodzakelijk alternatief voordoen en je daarbij bovendien in de waan laten dat je goed bezig bent! En vaak heb je die zaken ook te doen, je kan niet altijd je engagementen opzij zetten of uitstellen (die facturen moeten echt wel opgemaakt worden, net als die agenda en dat verslag :-). De zaak is dan om dat met een kordate energie te doen, zoals je de banden van je fiets oppompt om plezierig te kunnen fietsen. Anders verlies je teveel energie en zakt de goesting in je schoenen!
Maar hoe zit het dan met het engagement aan jezelf, je eigen leiderschap? Ik vind dit één van de moeilijkste issues om mee bezig te zijn! Niet in het minst omdat er een sausje van egoïsme of op zijn minst egocentrisme over hangt. En toch is dat precies wat we te doen hebben om een zinvol leven te leiden: goed luisteren naar hoe het leven aan je trekt. Dat is weinig vanzelfsprekend in een wereld waarin erg veel tegenstrijdige meningen, normen en waarden gespiegeld worden. Misschien voel je wel met elk van die spiegelingen een beetje mee of geven ze je een ongemakkelijk gevoel? Naast Greta Tunberg voel ik me een salonfähiger dan ooit. Vannacht dacht ik nog aan de uitdrukking “je hebt een dorp nodig om een kind op te voeden” en ik wilde er zo graag roepen “en je hebt een kind nodig om de wereld op te voeden”, om maar aan te geven hoe hard ik haar inspanningen bewonder en me toch weer even lekker omdraai. Bovendien koop ik soms meer dan noodzakelijk, ook al weet ik dat daar soms lijden van anderen mee gepaard gaat en het roofbouw pleegt op onze aarde. Al die keuzeopties en hun bijhorend appèl op je goedmenselijkheid kunnen een verlammend effect hebben, ervoor zorgen dat je met je engagement overal en nergens zit! Maar ik voel dagelijks hoe het ook anders kan. Misschien net daarmee dat het thema eigen leiderschap me zo na aan het hart ligt :-)
Stap voor stap en geholpen door het ritme van de toenemende jaren, heb ik steeds meer durven luisteren naar hoe het leven aan mij trekt. Door zelf intensief in het leven te staan en met hulp van veel leermeesters, heb ik ontdekt wat me te doen stond om oude patronen los te laten, om mijn angsten te verkennen en ondanks die angsten toch te handelen, om te durven voelen dat ik een missie heb en mij daarin te onderscheiden van anderen. Ik weet nu dat wanneer ik tijd steek in het volbrengen van anderen hun missie, dit ten koste gaat van wat ik zelf te doen heb. Als ik nu oprecht goed probeer te luisteren naar hoe het leven aan me trekt, dan voel ik hoe ik respect heb voor ieders oprechte missie, en hoe het aan mijzelf is om de mijne daar naast te blijven zetten, te blijven vormgeven en uitdragen. Niet tegen elkaar maar naast elkaar.
Hoe je dat dan concreet moet doen? Soms gaat dat als vanzelfsprekend en soms erg moeizaam. Zo was het voor mij vanaf de eerste seconde duidelijk dat ik mij moest aanmelden voor The School of Thinking op de VUB om uit te zoeken hoe ons brein ons misleidt én kan helpen. Moeizamer is het om het studeren geen excuus te laten zijn om mijn eigen missie niet in de wereld zetten en uit te dragen. Bovendien geniet ik ook erg van mijn werk; ik vind het geweldig dat ik mensen, ondernemers of teams en organisaties mag helpen groeien naar hun volle potentieel; ik hou er van om weer te studeren en de energie bij dit alles te voelen stromen. Heerlijk en daadkrachtig.
En dan is de verleiding soms groot om ‘go with the flow’-gewijs mij mee te laten nemen op deze golven en geen tijd te nemen om te blijven luisteren naar wat het leven wil. Dit vraagt discipline en vaardigheid, en het geluk om bekwame mensen op mijn weg tegen te komen die me hierbij helpen. En weet je wat? De energie om de dingen te doen die moeten gebeuren, krijg ik er als een extra cadeautje bij, omdat ik weet dat ze nodig zijn om mijn missie te kunnen uitdragen. Omdat het bijdraagt aan iets groter dat van belang is, wordt ploeteren dan toch een beetje plezierig :-). Door de veranderingen die de pandemie en de lockdowns hebben meegebracht, ploeter ik mij nu een weg in het uitwerken en vermarkten van een online aanbod rond Veerkracht en Zelfsturing. Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onoverzichtelijk lijkt en ik in mijn geploeter toch wat plezier en efficiëntie wil ervaren, heb ik ervoor gekozen om mij hierin actief te laten coachen. Als iets te hard uit je comfort-zone is en je voelt toch dat het nodig is om te doen, is een goede coach je beste investering :-)
Wil jij ook graag uitzoeken waar je op moet afstemmen om meer sturing te kunnen geven aan je leven, je zaak of je team en organisatie? Voel je dat je vastloopt en dat er onaangeroerd potentieel geboren wil worden? Ik nodig je van harte uit voor een gratis en uiteraard vrijblijvend afstemgesprek van een half uur. Ik zet graag mijn talent in voor de ontwikkeling van uw toekomst!
Maak een afspraak in onderling overleg via mail? Klik dan hier
Gaat het je voor de moment helemaal voor de wind en ervaar je naast ernst ook plezier en energie, dan wens ik je van ganser harte veel vreugde en voldoening!
Hartelijke groet,
Veerle
Brio.Works. To engage whole intelligence