Op maat van de seizoenen & het levenswiel
Wat was het bijzonder om in februari al puffend achter glas in de zon te zitten schrijven. Nu de lente zich zo extreem vroeg en overenthousiast heeft aankondigd, wil ik jullie graag even laten meekijken in wat de winter bracht. Ik ben altijd nogal gevoelig geweest voor de dynamiek van seizoenen en hoe die op je inwerkt als spiegel van een soort levenswiel. Geïnspireerd door ‘Werken met het levenswiel’, een boek van Daan Van Kampenhout herken ik het als volgt:
Oosten = Lente = water = Ochtend
Nieuw begin, nieuwe ideeën en contacten dienen zich aan en je hebt zin om stappen te zetten richting iets nieuw. Zowel het verlangen dat sprankelt als de angst die morrelt, zijn hier pril aanwezig en vragen om er gewoon te mogen zijn.
Dit is het moment van dromend wandelen in het groen en laten openbloeien.
Zuiden = Zomer = Vuur = Middag
Wat in de lente nog pril aanvoelde toont zich nu in haar kracht en wil een plek in de wereld innemen. Hier voel je als mens de kracht en wil je verbinding maken in actie en interactie. Dit is de beweging naar actie, verantwoordelijkheid en praktische wijsheid. Hier is de meeste kracht nodig temeer omdat je in het spanningsveld zit tussen wat je wil en wat mogelijk is.
Dit is het moment van hard werken, van wieden van onkruid en het schoon houden van het veld opdat de groei zich bestendigt, soms in de brandende hitte van het vuur van de zon.
Westen = Herfst = Aarde = Avond
Hier ga je oogsten wat je gecreëerd hebt, leer je je levenslessen en kom je tot je kern en je innerlijke kracht. Je laat los wat je niet meer nodig hebt en bewaart wat echt van belang is. Je energie komt hier uit een innerlijke laag, vanuit je kern en helpt je betekenis geven aan wat er met je gebeurd is en wat je te doen hebt.
Je oogst en komt tot het besef van je eigen waarde. Hier ben je minder afhankelijk van wat een ander zegt.
Noorden = Winter = Wind = Nacht
Je diepe wijsheid komt beschikbaar en je kan naar de dingen kijken zonder erover te oordelen. Dit is de plek van vertragen en het beluisteren van antwoorden die naar je toekomen. Het is de tijd van incubatie en transformatie doorheen het vruchtbare ‘niets doen’. De levende stilte die ons leidt naar een nieuwe open blik en ons vertrouwvol laat kijken naar morgen.
De winter is de periode dat een kiem kan rijpen in de beschutting van de aarde, nog even weg van het licht en uit de buurt van dieren op zoek naar voedsel. Het is de tijd van indikken, aansterken en kracht verzamelen alvorens we onze nek uitsteken in de wereld. Wanneer deze basis te weinig kans krijgt om er te mogen zijn, zal de vrucht minder krachtig tot leven komen. In onze samenleving is er niet meer zoveel ruimte om het ritme van de seizoenen zijn werk te laten doen en ons zodoende mee te dragen in ons mens zijn.
Wat mezelf betreft, stel ik vast dat ik de winter niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk nodig had om te vertragen en wat meer opnieuw naar binnen te luisteren. De herfst was voor mij een intense periode waarin ik in Rotterdam voor Gestalttherapeuten, coaches en counselors sprak over Moed en de innerlijke kracht om het goede leven te leiden. Om tot dit verhaal te komen en het goed neer te zetten, was er ook voor mij een hele weg te gaan waarvan ik vooral veel energie stak in het ploeteren in de aarde onder de zon om de boodschap de kans te geven zich uit te kristalliseren en te rijpen tot een voedzame vrucht die de nodige energie kon opwekken. De inhoud van de lezing, opgebouwd in 6 bewegingen, houdt ook mezelf allert in de blijvende zoektocht naar mijn eigen moed en mijn eigen verhaal. Héél kort zou ik de keynote zo kunnen samenvatten:
In onze gefragmenteerde samenleving verliezen we vaak het onderscheidingsvermogen dat ons helpt om te komen tot dat wat goed of passend is voor ons en dreigen we onszelf en de wereld massaal uit te putten. Door ons opnieuw te durven verbinden met onze eigen intuïtie van het goede leven, komen we tot het goede handelen, ieder op zijn of haar eigen maat. De vindplaats van dit onderscheidingsvermogen naar het goede én van de moed om ernaar te handelen, ligt in het durven aanwezig zijn bij de ontsluitende gewaarwording in ons hart als vindplaats van wijsheid.
Hoe krachtig deze boodschap ook werd onthaald, ik voel nog zeer goed wat het toen van mezelf vroeg om mezelf en het gewaarzijn van mijn eigen hart niet te verliezen. Ik nam me voor om alles rustig te laten inwerken en te proeven wat er verder nodig was, om het toe te vertrouwen aan de beschutting van de winter. Nog geen twee dagen later toonde de winter zich in haar minder zachte gedaante: een vriendin van ons overleed plots aan een massief hartfalen en mijn schoonmoeder bewoog naar haar levenseinde in een palliatief ziekbed. Het waren intense periodes van afscheid en loslaten, van als gezin terug op adem komen en opnieuw een verhouding zoeken tot het leven dat geleefd wil worden.
Parallel aan al deze processen kreeg ik nieuws van de Stichting tegen Kanker en de Majin Foundation dat ik voor hen als projectcoördinator aan de slag kon voor één à twee dagen per week en mocht ik in enkele non-profit organisaties een project uitrollen rond burn-out preventie. Zaken waar ik in mijn fantasie van droomde om te mogen doen, werden nu ineens brandend actueel!
En toen gebeurde er iets waardevols: een "Less is more"-inzicht
Ik begon weer maar eens te voelen hoe verleidelijk drukke agenda’s en takenlijstjes zijn om jezelf al hollend in slaap te sussen: het systeem van ‘het druk hebben’ zuigt je mee, betaalt je rekeningen, geeft je erkenning en je kan ondertussen dingen doen die je belangrijk vindt. En toch, vaker dan me lief was lag ik wakker van mijn eigen gepieker! En daardoor gebeurde er iets ergs waardevols: ik voelde op tijd de nood aan bezinning over wat nu wel en niet van belang is en waar ik verder op wil doorgaan omdat het werkelijk passend is in het verhaal van ‘mijn goede leven’.
Om de dingen waar ik met hart en ziel mee bezig was goed vorm te kunnen geven, had ik andere zaken los te laten. Mijn eigen coach leerde me al: sometimes you have to kill your darlings. Wat vind ik dat een moeilijke opdracht! Maar gelukkig is er de nacht en de winter en de wijsheid van het hart: ik trok me terug uit facebook omdat het teveel geruis bracht. Maar veel ingrijpender, ik besloot om mijn programma voor ondernemende koppels op te geven. Niet dat ik dat niet graag doe, wèl omdat ik voel dat ik moet kiezen vooraleer ik mijn focus verlies en daardoor ook mijn flow en mijn plezier. Dan slibt de wereld rondom mij terug dicht en voel ik mezelf beetje bij beetje verkrampter in het leven komen te staan.
En als er één ding helder is geworden de afgelopen winter, dan is het wel dat ik NIET VERKRAMPT IN HET LEVEN WIL STAAN. Ik zet het in grote letters, om mezelf eraan te blijven herinneren. Ook wanneer het veel moed vraagt om die beslissing met daadkracht bij te zetten. Volgende week gaat mijn voorraad folders voor ondernemende koppels mee met het oud papier en straks ga ik de daarbij secuur uitgezochte foto’s en teksten verwijderen van mijn website! Terwijl ik dit zo neerschrijf, voel ik de spanning die dat oproept en zeg ik tegen mezelf wat ik zo vaak ook tegen mijn klanten zeg:
"Moed is niet het ontbreken van angst maar de vastberadenheid om te handelen, ondanks de angst"
Zo creëer je meer ruimte voor het verhaal dat jou zoekt! In mijn geval: lezingen geven rond 'moed en het goede leven leiden', ondersteunen van innerlijk leiderschap in ontwrichtende tijden, workshops aanbieden om dit thema aan den lijve te ondervinden en mensen terug in hun eigen verhaal zetten, begeleiden van teams, organisaties en individuen in het ontwikkelen van hun eigen zijnspotentie, weg van verzieking en uitputtingsklachten. Dat is mijn verhaal, dat is mijn pad! En ja, dat geeft inderdaad meer energie en minder gedoe :-)
Nog even op een rij
5 wijsheden die helpen om de pulsaties van het goede leven tot je te nemen
Leef in respect voor het ritme van de seizoenen: de winter nodigt uit om naar binnen gericht te zijn en rust op te zoeken. Voel je niet falen wanneer je gewoon graag onder een dekentje een boek zit te lezen of een serietje kijkt of lekker vroeg in bed wil kruipen. Er komen snel weer langere avonden waarbij je spontaan meer zin zal hebben voor buitenactiviteiten en contact met andere mensen. Gun jezelf om hierin goed te mogen doseren naar je eigen energie. Misschien is er wel een zaadje in jou aan het kiemen ondertussen :-)
Laat de Lente toe als periode van proeven van nieuw leven: wat gebeurt er als je je dromen en fantasieën eens laat opkomen? Denk eens aan hoe je als kind droomde dat je leven zou zijn. Vergeet niet dat wanneer je ruimte geeft aan je verlangen, de angst ook vaak op de proppen komt. Onderzoek dan rustig waar die angsten je voor willen behoeden maar laat ze je niet tegenhouden om je verlangen op zijn minst ernstig te nemen.
Durf te onderzoeken wat voor jou belangrijk is: wanneer mensen nagaan wat voor hen belangrijk is, komt dit vaak in één adem met alle mogelijke redenen waarom ze hier niet naar kunnen leven. Wanneer het moeilijk is om te doen wat voor jou echt belangrijk is, vraag je dan af welke kleine stap je kan zetten om reeds in de juiste richting te bewegen. Voel dan wat dit met je doet en ga na of je 'rampscenario’s' dreigen uit te komen als je een volgende kleine stap zet. Ondertussen blijf je goed onderzoeken wat voor jou hierin echt belangrijk is, dat houdt je wakker.
Leer tijd nemen voor afscheid: Wanneer er momenten zijn van afscheid, gun jezelf en je omgeving dan de nodige tijd om terug op verhaal te komen en misschien wel nieuwe keuzes te maken. Schrijf voor jezelf eens op wat iemand voor jou betekende en waarin deze persoon een voorbeeld voor je was. Durf de pijn te voelen die hoort bij gemis en praat met je omgeving over wat dit met je doet. Sluit je niet af van pijn want dan sluit je je af van jezelf.
Sta open voor de verschillende cycli van het levenswiel die je in je leven doorloopt, van de kleine tot de grote:
Elke dag op het ritme van de dag: over ochtend, middag, avond en nacht naar een nieuwe ochtend
Elk jaar op het ritme van de seizoenen en de gewassen in de natuur
Bij elke transformatie of innerlijke groeisprong die je doormaakt wordt iets nieuw geboren vanuit het loslaten van het oude en het openstaan voor de ontwikkeling van wat in de kiem reeds aanwezig is
In je eigen levensgeschiedenis die start bij je geboorte en tot rust komt bij je levenseinde en ook hierin op haar beurt weer vruchtbaar is voor nieuw leven dat verdergaat.
Ben je voor jezelf, je team of organisatie op zoek naar een partner die je helpt bij het ontdekken en ontwikkelen van je eigen weg?
Con Brio!
Veerle Meurs
PS: Maak van “later” een “nu” door CONCREET ACTIE TE ONDERNEMEN: Vraag hier een gratis afstemgesprek