Op 8 maart was het weer internationale vrouwendag. En de vrouwen laten van zich horen, dat is een feit: #meetoo, equal pay day, de vrouwelijke manager van het jaar en al hun inspanningen om door het glazen plafond te breken. Allemaal waardevol om structurele ongelijkheid uit de wereld te helpen, ten minste een klein beetje in een klein deeltje van de wereld. Op wereldschaal moet er nog walgelijk veel gebeuren, valt er nog wel wat te transformeren!
En is transformatie niet geweldig veel sterker als de vrouwelijke dynamiek in volle wisselwerking kan staan met de mannelijk dynamiek? Ik spreek hier bewust over dynamieken en niet over mannen en vrouwen op zich. Want elke man of vrouw heeft een mannelijke en een vrouwelijke dynamiek in zich. (Carl Gustav Jung sprak over de animus als het mannelijke in de vrouw en anima als het vrouwelijke in de man.)
Het mannelijke is het uitreikende stuk, dat geassocieerd wordt met rationaliteit en resultaatgedrevenheid. Het vrouwelijke is de naar binnen gerichte dynamiek die geassocieerd wordt met intuïtie, verbinding en waarden gedrevenheid. Het hoofd en de buik, zou je kortweg kunnen zeggen. Vroeger werd dit ook fijn opgesplitst per geslacht: de man zorgde voor de centen en manifesteerde zich in de buitenwereld en de vrouw zorgde voor de familie en manifesteerde zich in de intiemere kring. Handig en opgeruimd!
Ware het niet dat mannen en vrouwen zich zo maar zeer éénzijdig konden ontwikkelen en het zijn weerom de vrouwen die in opstand kwamen! Vrouwen zijn zich meer gaan manifesteren in hun mannelijke energie. Vrouwen zijn gaan werken, gaan studeren, gaan beheren zodat ze eindelijk ook zichtbaar werden in hun economische waarde! De emancipatie van de vrouw is een gezonde correctie geweest maar het is hoog tijd voor een bijkomende correctie! Kwestie van sturen en bijsturen als kern van ontwikkeling.
De samenleving is zo doorgedraaid dat het aantal burn-outs en andere vormen van ‘opgedroogde-zielen-leed’ ons als samenleving zowat in een wurggreep lijkt te hebben. Door het overwaarderen van de mannelijke beweging zijn we onszelf juist gaan beperken. We zijn onderweg de relatie met onze diepe menselijke kern kwijtgeraakt. En het is net die relatie tot onze unieke kern die de kwaliteit van ons innerlijk geluk, de kwaliteit van onze relaties en zelfs de kwaliteit van een duurzaam succes in de zakenwereld en de samenleving bepaalt.
Het is voor het welzijn van de wereld én voor ons eigen welzijn van kapitaal belang (al mag dat kapitaal zich nu eindelijk eens dienstbaar aan de mens en de wereld gaan gedragen:-) dat we in harmonie leren leven met al onze intelligenties (buik, hoofd, hart en handen). Vanuit contact met onze unieke innerlijke gedrevenheid kunnen we de wijsheid, de kunde, de kracht en het doorzettingsvermogen ontwikkelen om om te gaan met de duizelingwekkende uitdagingen van vandaag.
Een krachtige wisselwerking tussen de mannelijke en de vrouwelijke dynamiek zal ons naar een hoger plan tillen. Er kan een nieuw soort van heelheid ontstaan die de als onhoudbaar ervaren en verstikkende opsplitsingen kan overstijgen.
Nog niet overtuigd? Ik geef je een aantal voorbeelden van onhoudbaar geworden spanningsvelden die we vanuit heelheid kunnen overstijgen. Voorwaarde: dat we in onszelf én in de ander deze heelheid respecteren:
- Prestatiedruk en controle op het werk, zachtheid en authenticiteit thuis
- Resultaatgedreven tegenover waarden gedreven
- De maatschappelijke hang naar controle van prestaties en de neurologische wetenschap die ontdekt hoe dat het krijgen en geven van vertrouwen mensen hun potentieel boost
- De vooruitgang van het biomedische en protocollaire denken en handelen rond gezondheid en het ziekteverzuim dat maar niet onder controle geraakt
- We voeden onze kinderen op om zichzelf te zijn in al hun facetten om ze daarna met een wereld te confronteren die vooral lijkt te polariseren
- De haast dwangmatige happyness cultuur tegenover het isolement en de eenzaamheid van mensen die lijden. En lijden doen we allemaal ooit en net dan willen we ons niet geïsoleerd voelen
- We consumeren ons kapot en verstikken ondertussen de oceanen met plastic, de lucht met fijn stof, de aarde met zware metalen, het leidingwater met hormonen
- We vinken heel de dag krampachtig to-do lijstjes af om dan alles te leren loslaten in een mindfulness training of een yogales.
Dit lijstje bij elkaar schrijven alleen al maakt me moe, futloos, depressief en cynisch! En juist daarom hebben we nood aan verbinding: tussen het mannelijke en vrouwelijke, tussen de uitreikende beweging naar buiten en de terugplooiende beweging naar binnen. We moeten de draad met onszelf weer oppakken en luisteren naar elkaar en naar onszelf, in alle wijsheid.
Ik bewonder de mannen die hun vrouwelijke dynamiek omarmen en juist op die manier iets fundamenteel bijdragen aan onze ontwikkeling als samenleving. Walter Torfs, Jef Colruyt, Koen Vanmechelen, Jan Terlouw en er zijn er natuurlijk nog véél meer: allemaal voorbeelden van mannelijke mannen die net iets zeer waardevol toevoegen omdat ze de heelheid in zichzelf en de ander erkennen. Ze overstijgen het conflict tussen het resultaatgedreven en het waardengedreven zijn en brengen daardoor weer hoopvolle beweging in de wereld, al is het maar voor even.
En deze hoop hebben we nodig. Daarom hebben we allemaal het mannelijke en vrouwelijke in onszelf en de ander te waarderen. Laten we onze angst voor het ‘vreemde in onszelf’ overwinnen. Help elkaar door er open over te spreken en de waarde ervan te erkennen.
Mannen: leef en werk vanuit uw kracht én kwetsbaarheid!
Vrouwen: leef en werk vanuit uw kwetsbaarheid én kracht!
Omarm uzelf en elkaar en laat de wijsheid dan maar komen.
Mannen, ik daag jullie uit!
Wanneer dit artikel je raakt, laat het dan zeker weten! Ik hoor het graag.
Neem ook alvast een kijkje op deze pagina
